Wielki Post zaczyna się (jak zawsze) Popielcem, czyli posypania głowy na znak... pokuty, a może nawet pokory wobec Boga.
W tym dniu usłyszymy na mszy świętej, trzy (można by tak rzec) pouczenia wobec (i) dla każdego z nas: JAŁMUŻNA, MODLITWA i POST.
I wszystko byłoby fajne i piękne, gdyby nie byłby to fragment większej całości, albo zbioru krótkich, czy dłuższych przemówień (mów) Jezusa.
Jednakże, mnie ujmuje fragment który jest PRZED jałmużną:
Mateusz 5,43-48Oraz fragment między Modlitwą, a Postem, gdzie podana zostaje modlitwa Ojcze Nasz:
Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela będziesz nienawidził.
A Ja wam mówię: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za waszych prześladowców,
abyście byli synami waszego Ojca, który jest w niebie. On sprawia, że słońce wschodzi dla złych i dobrych i zsyła deszcz dla sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tylko tych, którzy was miłują, jakiej zapłaty możecie się spodziewać? Czy i celnicy tego nie czynią?
I jeśli pozdrawiacie tylko swoich bliskich, to cóż szczególnego czynicie? Czy i poganie tak nie postępują?
Bądźcie więc tak doskonali, jak doskonały jest wasz Ojciec Niebieski.
Mateusz 6,14-15(Fragmenty wg. Biblii Paulistów - 2008)
Jeśli bowiem darujecie ludziom ich przewinienia, to również i wam daruje Ojciec Niebieski.
Lecz jeśli nie darujecie ludziom, to i wasz Ojciec nie daruje wam przewinień.
Kiedy przeczyta się powyższe fragmenty w ciągłości, bardzo szybko można odnieść wrażenie, że są to praktycznie jedne z najważniejszych, czy nie najważniejszych dróg każdego chrześcijanina.
Miłowanie, okazywanie miłości nieprzyjacielowi.
Przebaczania win komuś, kto nas zranił, skrzywdził.
Dlatego o tym piszę?
Bo może się wydawać, iż dawanie pieniędzy jest czymś szlachetnym, ale przecież nie raz, czy nie dwa, ktoś wysłał sms na jakiś cel, czy nie wpłacił choćby złotówki na pomoc.
Podobnie jest z modlitwą, którą większość wierzących praktykuje.
Post? Czy nie najdzie się nikt, kto by nie podejmował okresy ograniczania jedzenia?
Może się wydawać to dziwne, ale moim zdaniem, powyższe porady, kierowane w obecnym świecie do ludzi, po prostu nie działają. Dużo trudniej jest... miłować, przebaczyć.
Kiedy się każdy z nas rozejrzy wokoło szybko może się przekonać, iż świat który widzi, nie potrzebuje postu, jałmużny, czy modlitwy, ale... właśnie, albo wręcz przede wszystkim: miłości i przebaczenia.
I oczywiście, nie neguję powyższych zaleceń kościoła (katolickiego) na Wielki Post. Każda jałmużna, każdy post, i każda modlitwa wzbogacająca duchowo, czy wręcz przede wszystkim ukierunkowana wobec bliźniego, a co za tym idzie, będąca celem ku Bogu, i JEDYNIE ku Niemu, będzie i powinno nas otworzyć na bliźniego, miłość, i przebaczenie. Ale... ile osób, zatrzyma się jedynie na tych trzech działaniach i przesłaniach?
Powyższym postem otwieram (osobisty) cykl, w pewnym sensie, rekolekcji Wielkopostnych, w których będę chciał zatopić się we wnętrzu siebie, aby zobaczyć to co trzeba naprawić, poprawić, a co można zostawić, aby stanąć w PRAWDZIE przed Jezusem.
Kolejne wpisy na blogu, będą pewnym komentarzem, przemyśleniami na temat czytań niedzielnych. Nie będą to czytania codzienne, ale jedynie z Niedzieli, ale myślę, że zastanowienie się nad sobą, wniknięcie w siebie, z Jezusem, aby zobaczyć swój bród, i postarać się go odrzucić za siebie.
Posty będą się pojawiać wg. czasu Jezusowego, a więc po 18, w sobotę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz