Dekalog - 10 przykazań - I przykazanie

Początek.

Ja jestem, Jahwe, Bóg, który wziął ciebie z ziemi Egiptu, z niewolnictwa (gdzie byłeś niewolnikiem).

(Przekład własny z języka oryginalnego - hebrajskiego)
Księga Wyjścia 20,2

Czy ktokolwiek zwrócił uwagę na trzy imiona, jakimi przedstawia się Bóg? W przekładach polskich nie da się tego odczytać, ale już tłumacząc dosłownie tak.
Dlaczego nie: Bóg twój, który, tylko Bóg, który? Odpowiedź jest prosta: elohim znaczy Bóg, a nie twój Bóg. Ponieważ dla każdego wierzącego Izraelity, ale też i dla nas, Bóg jest jeden i jedyny, nie ma innego.
Tak, w dosłownym przekładzie brakuje odniesienia do domu. Dlaczego?
Bo nie ma tego odniesienia w oryginale, choć występuje ono w przekładzie/opracowaniu Greckim, czy Łacińskim.
I tu trochę zachwieję rozumieniem powyższego zdania. Ponieważ dom, nie odnosi się do miejsca zamieszkania, czy budynków, ale do rodowodu, do przodków, do rodziny.

Pierwsze przykazanie.

Nie będzie twoim bogiem inni przed, przede Mną. Nie zrobisz przez siebie posągu, (ani) każdego obrazu, który niebo powyżej, na ziemi nisko, pod lub na wody poniżej, dla Izraela. Żaden/nie kłaniać się im, ani służyć im, bo Ja jestem, Jahwe, Bóg, który zazdrosny, nawiedzający nieprawością (z) ojców na synów na trzecim i czwartym (pokoleniu). A czynię łaskę tysiącom miłujących i przestrzegających moje przykazania.

(przekład własny, dosłowny z j. hebrajskiego)
Księga Wyjścia 20,3-6

Dla porównania:
Biblia Gdańska (1632)

Jam jest Pan Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej, z domu niewoli. 

Nie będziesz miał bogów innych przede mną. Nie czyń sobie obrazu rytego, ani żadnego podobieństwa rzeczy tych, które są na niebie wzgórę, i które na ziemi nisko, i które są w wodach pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał, ani im będziesz służył; bom Ja Pan Bóg twój, Bóg zawistny w miłości, nawiedzający nieprawości ojców nad syny w trzeciem i w czwartem pokoleniu tych, którzy mię nienawidzą; A czyniący miłosierdzie nad tysiącami tych, którzy mię miłują, i strzegą przykazania mego.

Biblia Paulistów (2006)

Ja jestem PANEM, twoim Bogiem, który wyprowadził cię z ziemi egipskiej, gdzie byłeś niewolnikiem.

Nie będziesz miał innych bogów oprócz Mnie. Nie zrobisz sobie bożka. I żadnej podobiźnie, przedstawiającej to, co najwyżej na niebie, nisko na ziemi i w głębinach wód, nie będziesz oddawał czci ani nie oddasz się w niewolę. Ja jestem PANEM, twoim Bogiem, Bogiem zazdrosnym. Za grzechy, tych, którzy Mnie nienawidzą, wymierzam karę ich potomkom, nawet w trzecim i czwartym po koleniu. Tym zaś, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań, okazuję miłosierdzie do tysięcznego pokolenia. 

Najdziwniejsze jest to, że:
אלהיך (elohim) - Bóg, jest tłumaczone jako: twój Bóg.
אשר - ten wyraz jest tłumaczone podwójnie (twój/który), mimo że w tekście nie występuje on dwa razy.

Najlepiej to tłumaczy Biblia Paulistów, mimo że jest to tłumaczenie potoczne.

Co do pierwszego przykazania. Kiedy przetłumaczy się to przykazania dosłownie, pojawia się problem z על פני ponieważ ma ten zwrot wiele znaczeń: od oblicza, po obraz/obrys kogoś, po postać, aż po zwykłe "przed". I gdyby się nad tym zastanowić, to okazuje się, że wypadałoby to rozumieć jako deklarację: że nie ma być niczego ponad Boga, NICZEGO i NIKOGO. To oznacza, że żaden problem, żaden człowiek, żadna rzecz, nie ma być stawiana ponad Boga.

Bóg ma być życiem, jeśli wierzysz, kochasz Go, masz wobec Niego nadzieję.